Menu
“Lege supermarktschappen.” “Harde klappen voor horeca.” “Musea en theater gesloten.” “Talloze gecancelde events.” Waar de Nederlandse nuchterheid in het beginstadium van het virus overheersend was – zowel in de media als onder de burgers zelf -,is het tij inmiddels gekeerd. Heel Nederland is in rep en roer. Tenminste, als we de media moeten geloven. Het coronavirus heeft een grote impact op ons medialandschap en het medialandschap heeft een grote impact op ons. Een overload aan negatieve berichten leiden tot zorgelijke gevoelens. Met lege winkelschappen én straten als gevolg. Maar hóe leeg zijn de Nederlandse straten nu eigenlijk?
Lege schappen, écht overal?
Ja, volgens de media zijn alle winkelschappen inmiddels leeggehaald en zet men geen voet meer over de drempel in de horeca. Hoe kan dan toch zo zijn dat er niets wordt geplaatst over de overvolle diner waar ik zojuist met mijn collega heb geluncht? Waar worden de supermarkten belicht waarvan ik heb gezien dat de schappen nog wel uitpuilen van voorraden? We snappen heus dat de media lezers willen aanspreken met pakkende krantenkoppen. Maar is de angst die op deze manier ontstaat wel realistisch? Wij vragen het ons hier intern af.
Sensatie vs. Informatie
We moeten het corona virus serieus nemen, dat staat vast. Toch zien wij als ervaren PR professionals op dit moment een sterke tendens naar sensatie in plaats van informatie. Hoewel wij voor onze klanten vaak zo’n tendens bewerkstelligen door middel van een inhoudelijke campagne, is het de vraag of het in deze situatie gepast en ethisch is? Want, inderdaad heel terecht de vraag: hoe staat het dan eigenlijk met climate change?
